Een jaar lang bloggen…Therapie?
01/02/2024
Door Ron Wever
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb ingeleverd en de reden daarvan overviel mezelf eerlijk gezegd.
Ik ben een jaar geleden begonnen met schrijven en dat ging vanzelf, schrijfstof genoeg. Er was immers in die 28 jaar genoeg gebeurd, op allerlei gebied. Tranen van het lachen, maar zéker ook van verdriet.
Ook waren we, vanwege Roy zijn heerlijk goede gezondheid – afkloppen – de weg ingeslagen om de grote Dam tot Damloop te gaan doen. Een heerlijke tijd samen, een hele mooie voorbereiding gehad met iedere week hardlopen, roeien of fietsen en altijd na afloop een potje darten. Even lekker dollen met elkaar met een Engelse commentator op de telefoon, die ook nog eens euforisch een goeie worp aankondigde, lachen.
Het schrijven ging me makkelijk af. De woorden rolden makkelijk op papier, omdat er heel veel herinneringen waren. Het was soms zó emotioneel, dat ik het niet eens kon voorlezen. De tranen biggelden dan over mijn wangen, wat aangaf dat het nog behoorlijk diep zat, wat er allemaal was gebeurd in de loop der jaren.
Afijn, ook mooie verhalen passeerden natuurlijk de revue waar we lekker over konden napraten en op terug konden kijken. Toen ik het daarover had met Roy en vertelde dat mijn onderwerpen eerlijk gezegd op waren, kreeg ik een onverwachte maar mooie reactie van hem, die ik niet zag aankomen: ”Mooi, dan heeft de therapie dus geholpen.”
En ja, eerlijk gezegd is dat misschien ook wel zo en is het goed zo. Het was prachtig om te doen. Ik vond het bijzonder om het gedaan te hebben en kreeg mooie, leuke en warme reacties.
Het is nog steeds ongelooflijk dat zijn gezondheid zó in de positieve richting is omgekeerd, nu hij precies twee jaar elexacaftor/tezacaftor/ivacaftor (Kaftrio) gebruikt.
Het rare is, zo gaf Roy zelf aan, dat het nu hartstikke “normaal” is geworden. Je raakt er zo snel aan gewend dat je geen slijm meer hebt of heel veel aan het hoesten bent. Daar sta ik zelfs niet eens bij stil.
Roy woont nu samen met Isa in hun splinternieuwe huis, waar ze oktober vorig jaar in zijn getrokken. Heerlijk gewoon en lekker het voorjaar tegemoet.
Daarom, het is mooi geweest. Wie weet maak ik ooit nog eens een blog, zomaar om weer ‘s wat op papier te zetten hoe het ze vergaat, wie weet. Iedereen veel geluk en een goede gezondheid toegewenst, maak er wat moois van met z’n allen.
Groeten Ron
Steun mensen met taaislijmziekte
CF is nog altijd een ziekte die niet te genezen is. Om dit te veranderen, is nog veel onderzoek nodig. Wij zetten ons in voor een langer en beter leven met CF. Geef jij ook om taaislijmziekte?
Doneren »