Kleine en grote kinderen
19 juni 2020
Onlangs stuurde een collega een filmpje naar mij. Als ik het filmpje start, hoor en zie ik haar vertellen over een lotgenotencontactproject van de NCFS. Het is een mooi project en het wordt ook mooi in beeld gebracht. Ik geef mijn akkoord op het filmpje en complimenteer haar met de mooie opname. Een pratend persoon in beeld brengen is niet makkelijk. Het wordt snel saai. Maar dit filmpje heeft iets levendigs. Trots vertelt mijn collega, dat haar zonen Bram en Olaf voor de ‘techniek’ hebben gezorgd. Ze hebben het filmpje opgenomen en gemonteerd.
Dat vind ik leuk. Mijn collega’s betrekken vaker hun kinderen bij ons werk. Als ik de afgelopen twintig jaar (alweer) overdenk, dan zijn er veel NCFS-kinderen die bijdragen leverden. Omdat ze een bijzonder talent of handigheid hebben, een bijdrage in natura willen leveren, of gewoon omdat ze lief zijn. Het scheelde ook veel geld.
Zo is er Jelle, die heel goed kaarten en grafieken kan maken. Wat fijn! Dan hebben we Iris, die op de trampoline haar atletische bijdrage leverde aan een challenge. Tal van onze kinderen zijn in de afgelopen jaren ingezet om deel te nemen aan fotosessies, zodat we een mooie voorraad vrolijke foto’s hadden op het moment dat we een nieuwe folder of boekje moesten produceren. Kleine baby’s, vrolijke peuters, dartele tieners, onverschillige pubers en jongvolwassen mensenkinderen.
Ze liepen soms met hun moeder mee om langs de deuren te collecteren; eentje maakte foto’s tijdens de landelijke CF-dag. Lucas trad met zijn digeridoo op in Het Concertgebouw, bij het jubileumconcert ten bate van ons vijftigjarig jubileum. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik hem daar privé wel een financieel bedankje voor heb toegestopt, omdat aan dat optreden veel reizen en oefenen, alleen en met het orkest, voorafging.
Ik vind het leuk, die vergaarbak aan herinneringen aan al die kinderen, die elk op hun eigen en eigentijdse manier hun bijdrage leverden.
Op bijgaande foto een bewijs van weer een hele mooie bijdrage. Zoon Tijn ziet zijn moeder vaak in de weer om voor nieuwsbrieven en dergelijke, foto’s te maken met de luiaard in beeld. Ze doet dat ook vaak thuis; we kennen allemaal de luiaard wel, met een boekje in zijn hand, op een terras of op het balkon. Tijn wilde dat ook graag doen en ons op die manier helpen met ons werk. Hij is een fervent Lego bouwer en hij kan dat ook heel goed. Hij heeft twee luiaards zo neergezet, dat ze uitkijken op een enorme technische blijk van vakmanschap. Ze zijn tevreden, die twee luiaards. En wij hebben weer een mooie foto, dankzij Tijn! Dank je wel jongen!
Meer columns van Jacquelien
Elke twee weken schrijft Jacquelien een column over opvallende momenten die zij of haar collega’s meemaken bij de NCFS. Zo krijg jij een kijkje achter de schermen bij de NCFS. Wil je meer columns van haar lezen? Op de overzichtspagina hebben we ze gebundeld.