Gezondheid is het grootste geschenk
10/03/2021
Door Rosalie van Gaalen
Als je zelf gezond bent, sta je er minder bij stil hoe bijzonder het is dat je een gezond kind ter wereld brengt. Als je ziek bent, is dat misschien toch nog een stukje specialer.
Ja ze is er! Onze Millie, onze dochter en zusje. Na een turbulente bevalling konden we haar eindelijk in de armen sluiten. Deze eigenwijze drol lag al vanaf het begin in stuit en dus zat er uiteindelijk niks anders op dan een keizersnede in te plannen. Met 37 weken hebben we nog geprobeerd om haar te draaien in het ziekenhuis, maar mevrouw wilde er niks van weten (precies haar moeder).
Met 39 weken en 1 dag was het dan zover. Ik kreeg een ruggenprik en hierna zou het gaan gebeuren. Ik zou de geboorte dus wel bewust meemaken. Na de ruggenprik voelde ik me alleen niet lekker worden, alles tintelde en al mijn vitale functies gingen snel naar beneden. Wat bleek, de verdoving was ook naar boven gegaan en daardoor kon ik niet meer goed ademen. Ik werd meteen volledig onder narcose gebracht en Dirk-Jan moest helaas weg uit de operatiekamer.
Om 8.30 werd Millie geboren en om 9.30 ontwaakte ik. De eerste vraag van de zuster was: ‘Wat voor smaak ijsje wil je?’ (ik was geïntubeerd en dit doet natuurlijk pijn aan je keel). Mijn eerste vraag was: ‘Waar is mijn kind?’ Gelukkig kwam Dirk-Jan al snel aanlopen met Millie en eindelijk waren we compleet. Heel zuur dat na negen maanden zwangerschap je zelf het moment suprême mist waarop je kind ter wereld komt. Alles had ik gemist. Daar heb ik het nog wel even moeilijk mee gehad. Dirk-Jan was er uiteindelijk wel op tijd bij. Gelukkig hebben we de foto’s nog, zullen we maar zeggen.
Wat zijn we blij dat alles goed gegaan is en ze helemaal gezond is. Natuurlijk sta je weleens stil bij de gedachte ‘wat als er iets mis is?’ Of ‘wat als er dingen niet goed gaan?’ Maar ik denk dat, als je zelf gezond bent, het krijgen van een gezond kind iets vanzelfsprekender is. Ik merkte dit ook na de geboorte van ons zoontje Joep in 2016. Dirk-Jan is nooit zo spraakzaam over zijn ziekte, maar toen vertelde hij mij meerdere keren: ‘Ik vind het zo bijzonder dat ik een gezond kind heb’. Ook na de uitslag van de hielprik, waarbij alles goed was (uiteraard zijn onze kinderen wel drager via Dirk-Jan) kwam dit ook weer ter sprake.
Verder uitte dit zich ook bij Dirk-Jan in een groot voorstander zijn van borstvoeding. Ik weet nog met Joep, dat ik hem de borstvoedings-nazi noemde (weer eens wat anders dan schattebout). Het liep bij mij allemaal niet zo gesmeerd met de voeding en ik wilde ermee stoppen. Prompt kwam Dirk-Jan weer met een lijst van voordelen van borstvoeding. Dit heeft toen tot heel wat discussie geleid. Gek werd ik er van. Tot hij uiteindelijk ook toegaf na weer een ruzie over die voeding, dat hij gewoon het allerbeste wilde voor zijn kind. Hij vond het zo bijzonder dat Joep niet ziek was. Oké, ik werd nog steeds gek van hem, maar ik kon dat toen wel beter begrijpen.
Nu zijn we een compleet gezinnetje met z’n vieren. Wie had dat kunnen denken. Wat een verantwoordelijkheid om je kinderen op te voeden in deze gekke wereld tot fijne, lieve en verstandige mensen. Je wilt ze alles meegeven. En dat blijven we ook zeker proberen. En de allermooiste cadeaus hebben ze al. Een goede gezondheid én een fantastische, zorgzame en geweldige vader.
PS. Ik hoop dat dit een goed verhaal geworden is, met slaaptekort komen de woorden soms toch wat minder vlot (gaaaaaaaaaaaap)