Coronawinst
09/06/2021
Door Ruben van Vliet
Zo’n vijftien maanden na de komst van het coronavirus in Nederland wil ik er toch weer een blog over schrijven. Maar wel met een duidelijke positieve noot, dus klik (nog) niet weg!
De lange zelfisolatie, met vorig jaar zomer een semi-onderbreking, heeft namelijk ook goede dingen gebracht. En daar wil ik, nu we zeer waarschijnlijk de laatste lockdown hebben gehad, graag bij stilstaan.
Thuiswerken werd de norm
Bij beide grotemensenbanen die ik tot nu toe heb gehad is me nooit een strobreed in de weg gelegd wat betreft thuiswerken. Maar toch weet je dat je de uitzondering bent, en niet de regel. Het liefst was ik dan ook zo veel mogelijk op kantoor, want daar gebeurde ‘het’. Dus hield ik het bij één thuiswerkdag per week.
Sinds de eerste lockdown hebben veel mensen de voordelen van thuiswerken ontdekt, en lijkt het erop dat het hybride werken de nieuwe norm wordt. Met andere woorden: een deel van de uren thuis, en een deel van de uren op kantoor.
Meer energie en rust
Het thuiswerken had voor mij twee grote voordelen: ik kon de wekker een uur later zetten én de kleine twee uur die ik per dag aan reistijd kwijt was, had ik ineens over. Dat betekende dat ik mijn energie niet aan het heen en weer rijden hoefde te besteden, maar kon gebruiken voor werk. Maar ook om dingen te doen die niks met werk te maken hadden, zoals meer schrijven voor mijn eigen blog, wandelen of simpelweg een serie of film kijken.
Flexibelere werktijden
Ook over het zelf indelen van mijn werkuren doen mijn baas en collega’s nooit moeilijk, maar het thuiswerken maakt het toch iets makkelijker om ‘even’ je medicijnen tussendoor te doen of om een extra (korte) pauze in te lassen. En de spaarzame verplichtingen die wel doorgingen, zoals controles in het ziekenhuis of bij de orthodontist, konden makkelijker ingepland worden.
Minder vaak ziek
Ik vertel waarschijnlijk niks nieuws als ik zeg dat mensen eigenwijs zijn, corona heeft daar helaas weinig aan veranderd. Maar ik ben niet meer in de buurt gekomen van die ene collega die denkt dat je met een griepje prima kan gaan werken, omdat hij/zij geen koorts heeft. Of die andere collega die handen wassen alleen nodig vindt als hij (ja, hij, nooit zij) de lekke band van zijn fiets heeft verwisseld.
Virussen en bacteriën hadden tot maart 2020 vrij spel, met voor mij (en vele anderen) alle gevolgen van dien. Maar geen handen schudden, anderhalve meter afstand en veel thuis blijven hebben wat dat betreft niet alleen corona afgeremd. Dus ben ik, ondanks de infuuskuur van vorig jaar, aardig door de afgelopen anderhalf jaar gerold.
Tot slot nog even twee ‘disclaimers’: Ten eerste zijn de positieve kanten die ik noem puur persoonlijk. Ik kan voor niemand anders spreken, niet voor mijn land, niet voor mijn leeftijdsgenoten en ook niet voor andere mensen met CF. En ten tweede wil ik zeker niet zeggen dat de coronatijd – of de individuele lockdowns – leuk waren, ik benadruk alleen graag de lichtpuntjes.